Berckel, (van) Eric Cornelis Marie.

Gevallen voor het Vaderland. “Sterk uit Overtuiging!”

Leeftijd: 24.

Geboortedatum: 17 mei 1923.

Geboorteplaats: Hilversum.

Adres: Laan van Nieuw Oost-Indië 259 te Den Haag (Bezuidenhout).

Beroep: ?

Onderdeel: 4 Compagnie, 4 Bataljon, Regiment Stoottroepen.

Rang: Reserve-tweede luitenant der Infanterie.

Registratienummer: 23.05.17.010.

Datum en locatie van sneuvelen: 28 augustus 1947, Dolok Masihoel (NOI-IDN).

Wijze van sneuvelen: Op 28 augustus 1947 werd de luitenant tijdens een patrouille na een hinderlaag als vermist opgegeven. Op 13 september 1947 werd zijn lijk (volgens een getuigenverklaring) in een rivier geworpen en op 22 september 1947 gevonden.

Locatie laatste rustplaats: Nederlands ereveld Leuwigajah te Cimahi (IDN), vak/rij/nummer VIII179. Oorspronkelijk te Medan begraven. Op 02 maart 1950 herbegraven.

Overig: Ongehuwd. Zoon van mr. Theodore Louis van Berckel (president gerechtshof Den Haag van 1949-1959) en Anna Louise Angèle Marie Hubertine Regout.

Monument

• Den Haag, ‘Oorlogsmonument Bezuidenhout’.
• Den Haag, ‘Indië-monument’.
• Den Haag, ‘Lijst van Gevallenen tijdens oorlogen en missies sinds de Tweede Wereldoorlog’.

Onderscheidingen

• Ereteken voor Orde en Vrede met gesp: 1947.

Eenheid

Opgericht: 01-03-1947 te Nijmegen .

Onderdeel van: D-Divisie “Palmboom”.

Vertrek Indië: 14-05-1947 a/b “Volendam”.

Aankomst Indië: 09-06-1947 Belawan/Medan.

Toegevoegd aan: T.T.C. Noord-Sumatra, *T.T.C. Midden-Sumatra.

Ingedeeld bij: 6e Infanterie Brigade, U – Brigade.

Actiegebied(en): Medan, Loeboek Pakam, *Padang, *Fort de Kock.

Commandant: Lkol M. Raebel 01-03-1947/25-02-1950.

Gerepatrieerd: 07-02-1950 a/b “Pasteur”, 25-02-1950 aankomst Holland.

Omgekomen: 30 man.

Het bataljon was gevormd uit dienstplichtigen van de lichting ’46. Na aankomst te Belawan, op Noord-Sumatra werd het bataljon gelegerd aan de oostelijke rand van Medan en nam geleidelijk de posten over van 1-1 RI. Tijdens de 1e politionele actie, op 21 juli 1947, gaf het bataljon rugdekking voor de troepen van de Z-Brigade die naar het westen optrokken. In de nacht van 23 op 24 juli zette de TNI een grote aanval in op Medan. Deze aanval werd echter met succes door het bataljon afgeslagen. Op 30 juli werd het bataljon verplaatst naar Loeboekpakam om de weg Medan Tebing Tinggi te beveiligen.

Na de 1e politionele actie werd het bataljon gelegerd in het gebied ten oosten van Medan langs de weg naar Tebing Tinggi. Begin oktober nam het bataljon het vak over van 1-1 RI bij Tandjoeng Balai gelegen aan de nieuwe demarcatielijn. Na het “Renville” akkoord, in januari 1948, kreeg het bataljon er een nieuwe taak bij, het begeleiden van de evacuatie van de TNI soldaten uit het bezette gebied naar Republikeins gebied.
In de periode van 13 tot 17 april werd het bataljon verplaatst naar Padang op Midden-Sumatra. In dit nieuwe gebied, gelegen ten zuiden van Padang, had het bataljon een rustige tijd. Op 16 november werd het bataljon gelegerd ten noorden van Padang. In tegenstelling tot het gebied ten zuiden van Padang kreeg het bataljon hier te maken met infiltraties van de TNI vanuit het nabij gelegen gebergte.

Tijdens de 2e politionele actie, op 19 december 1948, werden twee detachementen, waaronder 40 stoters, per Catalina overgevlogen naar het meer van Singarak om de bruggen bij Moeko-Moeko en Soemasi in de opmars route van de hoofdmacht veilig te stellen. De Hoofdmacht, bestaande uit het bataljon minus de 1e cie en 5 GRPI zette over de weg de opmars in.
Na een moeizame tocht, sterk vertraagd door versperringen, bereikte het bataljon op 20 december Solok. Nog diezelfde dag stootte het bataljon door naar Padangpadjang. Op 22 december werd Fort de Kock binnengetrokken waarna de 2e cie direct doorstootte naar het vliegveld Gadoet.
De 1e cie kreeg samen met een cie. van 5 GRPI de opdracht om de weg door de Anakloof vrij te maken. Bijgestaan door artillerie en met luchtsteun werd de Anaïkloof op 22 december 1948 gezuiverd en werd, na veel inspanning de spoorlijn Padang Padangpadjang, op 1 januari 1949 in gebruik genomen worden. Op 26 december bezette de 3e cie met steun van artillerie en pantserwagens Fort van der Capellen.

Na de 2e politionele actie werd het bataljon gelegerd in de noordelijke sector met Fort de Kock als centrum. Er ontstond een hevige guerillastrijd met de TNI. Vooral de weg van Fort de Kock naar Padang was veelvuldig het doelwit van TNI acties. Na het ‘Cease fire’, op 15 augustus 1949, kreeg het bataljon een rustiger tijd. In december vertrok het naar Batavia in afwachting van de repatriëring.

Bronnen

• Ministerie van Defensie.
• Nationaal Archief.
• Oorlogsgravenstichting.
• Haags Gemeentearchief.
• Open Archieven.
• Bidprentje van Joop van Lier.
• Laatste Bericht, Ereveld van Indië en Nieuw-Guinea, Jack Kooistra (PENN Communicatie).
• Indonesisch Dagboek van het 4e Bataljon Regiment Stoottroepen 1947 – 1949, Z.n. ,z.p, 1980; 71 blz. Getypt uitreksel uit het Bataljons-logboek Birkenhof, H, Duijm, D, Meijer, J.J, Schoonerbeek, J. Van Veelen, C. (samenstellers). Regiment Stoottroepen 4 de Bataljon 7 november 1946-1996. Z.p 1996 40 blz. Beknopte geschiedenis van 4 RS samengesteld n.a.v. 50 jaar jubileum.
• http://www.indie-1945-1950.nl/web/4rs.htm